یکصدوهفتاد و پنجمین سالگرد پادشاه طراحان، ویلهلم مایباخ

175 سال پیش، ویلهلم مایباخ در هیلبرون آلمان متولد شد. امروز نام او در برند مرسدس- مایباخ زنده است.

استعدادهای فنی برتر

در نهم فوریه سال 1846، یعنی 175 سال پیش، ویلهلم مایباخ در هیلبرون در کشور آلمان متولد شد. او به عنوان پسر بزرگتر یک نجار توانست در پیشرفت صنعت خودرو تأثیر گذار باشد. این امر مخصوصاً مربوط به دوره ای است که وی همکار گوتلیب دایملر بود تا زمانی که در سال 1900 از دنیا رفت. موهبت استعداد فنی مایباخ در امور فنی برجسته بود. اختراعات وی سهم مهمی در تحقق بخشیدن مفاهیم بصری دایملر برای حرکت موتوری با وسایل حمل و نقل مختلف داشت. امروزه نام او در برند مرسدس- مایباخ هنوز پابرجاست.

نام کامل وی آگوستوس ویلهلم مایباخ است که به عنوان دومین پسر بزرگ کارل مایباخ نجار در هیلبرون آلمان چشم به جهان گشود. در اوایل دهه 1850 ، خانواده اش به اشتوتگارت نقل مکان کردند، شهری که مایباخ در آن دچار سختی های زیادی شد: مادرش در سال 1854 از دنیا رفت و تنها دو سال بعد پدرش را نیز از دست داد. دوستان خانوادگی آنها تلاش های متعددی برای یافتن خانه ای برای این یتیمان انجام دادند، از جمله آگهی روزنامه ای که در “اشتوتگارت آنتسایگر” در 20 مارس 1856 توسط آنها منتشر شد. ویلهلم مایباخ توسط برودرهاوس (“خانه ی برادران”) در روتلینگن که یک موسسه پروتستانی بود پناه داده شد. این موسسه توسط گوستاو ورنر و همسرش آلبرتین تاسیس شده بود.

برودرهاوس مکان های به اصطلاح یتیم خانه، مدارس و کارخانه ها را اداره می کرد. ویلهلم مایباخ در ابتدا به عنوان نانوا و شیرینی پز در برودرهاوس آموزش دید. با این وجود، کشیش ورنر استعداد فنی برتر این پسر را دید و آن را پرورش داد.

از شیرینی پزی تا طراحی صنعتی:

بنابراین، مایباخ در سال 1861 در دفتر طراحی فروش ماشین سازی دوره کارآموزی خود را با آموزش فیزیک و طراحی آزاد در تاسیسات آموزش پیشرفته شهر و همچنین ریاضیات در دبیرستان شروع کرد. علاوه براین، از همان روزهای زندگی حرفه ای خود دروس انگلیسی و فرانسوی را آموخت. در سال 1863 ، گوستاو ورنر مهندس 29 ساله گوتلیب دایملر را به عنوان بازرس “Vereinigte Werkstätten” (کارگاه های صنفی) در برودرهاوس استخدام کرد. کار دایملر در رولتینگن با یک همکاری تولیدی آغاز شد، زمانی که این بازرس کارگاه مهارت های مایباخ را شناسایی و پرورش داد. در سپتامبر 1869، نتیجه ی منطقی این بود که طراح جوان از دایملر پیروی کند. زیرا به عضویت هیئت مدیره شرکت ماشین سازی  کارلسروهه منصوب شد.

مایباخ در دفتر طراحی محلی کار می کرد. در سال 1872 ، یک بار دیگر شغل جدیدی برای هر دو پیدا شد که دوباره نقل مکان کردند. دایملر به عضویت هیئت مدیره Gasmotoren-Fabrik Deutz AG منصوب شد. این شرکت در همان سال توسط نیکلاس آگوست اوتو و خانواده های کارآفرینان لنگن و فیفر به عنوان یک شرکت محدود تاسیس شده بود. بار دیگر شاهد آن بودیم که مایباخ به دنبال دایملر رفت تا در سال 1873 رئیس بخش طراحی دوتز شود. او در تلاش بود تا موتور چهار زمانه اوتو را به بلوغ تولید برساند. او آزمایشات خود را با سوخت مایع و موتور گازی تبدیل شده در ابتدای سال 1875 شروع کرد. در سال 1876، دوتز مایباخ را به سفری به ایالات متحده آمریكا فرستاد، جایی كه او با برادر بزرگترش كارل به دیدار سازندگان پیانو سان و استین وی رفتند. در سال 1888، گوتلیب دایملر و استین وی برای توسعه بازار آمریکای شمالی دست به دست هم دادند.

اختراعات مایباخ:

پیش از این، دایملر به دنبال ساخت یک موتور احتراقی جمع و جور و با سرعت بالا با کارایی مناسب در وسایل نقلیه موتوری بود.  وقتی که در دویتز کار می کرد با این حال، او نتوانست ایده های خود را در این شرکت به واقعیت تبدیل کند. در اواسط سال 1882، دایملر شرکت دویتس را ترک کرد و در کانشتات نزدیک اشتوتگارت به کار خود ادامه داد. او پیشتر در آوریل 1882 با ویلهلم مایباخ قرارداد استخدام امضا کرده بود. این جایی است که مایباخ و دایملر رویای پیشرو ساخت خودروی موتوری متحرک “روی آب ، زمین و هوا” را خلق می کنند: از سال 1882 ، اولین نمونه موتورهای بنزینی با کارایی سریع در خانه دایملر در خیابان تابنهایم پلاک 13 ساخته شد. در کنار این موتورها که به دلیل ظاهرشان به “ساعتهای پدربزرگ” معروف هستند، اولین موتورسیکلت جهان (Reitwagen ، 1885)، اولین قایق موتوری جهان (1886) و در انتها، اولین ماشین چهار چرخ جهان (“Motorkutsche” دایملر ، 1886) ساخته شد. رانندگی با وسایل نقلیه ریلی (واگونت موتوری دایملر، 1887) و همینطور بالون هوایی موتوری ولفرت 1888 کمی بعد  رونق گرفت.

نخستین ماشین مدرن:

ویلهلم مایباخ كه دیگر مدیر فنی شرکت موتورسازی دایملر DMG (Daimler Motoren Geselschaft) بود ، به ثبت اختراعات مهم اش یکی پس از دیگری ادامه داد: در سال 1897 ، رادیاتور لوله ای را به عنوان یك مدل سودمند ثبت کرد. در سال 1899 یک موتور چهار زمانه برای کشتی هوایی Count Ferdinand von Zeppelin توسعه یافت. در سال 1900 ، DMG رادیاتور لانه زنبوری مایباخ ثبت اختراع ثبت شد و در 22 نوامبر همان سال، اولین مرسدس 35 PS در کانشتات آماده ی ارائه شد. این اتومبیل که اولین اتومبیل مدرن به حساب می آید توسط امیل یلینک، مهمترین توزیع کننده محصولات دایملر در آن زمان ساخته شده است.

مفهوم کاملاً جدید خودروی مایباخ (طراحی سبک، کارایی بالا موتور با رادیاتور ابتکاری، فاصله بین دو محور کم و مرکز ثقل پایین) بین 25 تا 29 مارس 1901 در مسابقات بین المللی مشهور “Nice Week” برنده شد. این موفقیت درخشان لقب افتخاری مایباخ را سرانجام تثبیت کرد: “پادشاه طراحان”.

درگذشت دایملر در سال 1900:

طی سالهای بعد تا سال 1904 ، مفهوم خودرو توسط مایباخ از مرسدس سیمپلکس چهل اسب بخاری به سیمپلکس شصت و نود اسب بخاری تبدیل شد. با این حال، به دنبال فوت دایملر در 6 مارس 1900 ، مایباخ دیگر نمی توانست به پشتیبانی بی قید و شرط در شرکت اعتماد کند. این امر به ویژه پس از درگذشت رئیس هیئت نظارت DMG ، ماکس فون دوتنهوفر، در آگوست 1903 بارز گشت. اختلافات در 1906 افزایش یافت. او یک اتومبیل مسابقه ای را طراحی کرد که دارای یک موتور شش سیلندر با یک میل بادامک روی سرسیلندر بود که توسط یک شفت عمودی و همچنین یک استارت برقی فشار قوی با دو شمع هدایت میشد. اما، به جای استفاده از خلاقیت پیشرفته مایباخ، از یک طراحی محافظه کارانه توسط پائول دایملر استفاده شد. پس از آنکه DMG مرکز آزمایشات مایباخ را نیز بست، وی در سال 1907 شرکت را ترک کرد.

آغازی نوین با موتورهای کشتی هوایی:

در سال 1909 مایباخ همراه با كنت فون زپلین، Luftfahrzeug-Motorenbau GmbH را در بیسینگن آلمان تأسیس كرد. این شرکت در سال 1912 تحت مدیریت کارل مایباخ ، پسر ویلهلم ، به Friedrichshafen در ساحل دریاچه کنستانس آلمان منتقل شد.

این شرکت که اکنون با نام Maybach-Motorenbau تجارت می کند، پس از پایان جنگ جهانی اول، مهندسی خودرو را آغاز کرد. اولین ماشین از سری 22/70 PS (W 3) مایباخ در سال 1921 تولید شد و تا سال 1928 خط تولید آن ادامه یافت. بنابراین ، ویلهلم مایباخ در زندگی حرفه اش به کمال رسید.

جوایز و افتخارات متعدد :

پس از ترک شرکت DMG ، مایباخ جوایز متعددی را در پاداش دستاوردهای زندگی خود دریافت کرد: پادشاه وورتمبرگ او را در سال 1915 به عنوان بازرس سلطنتی سازندگی منصوب کرد، در سال 1916 از طرف موسسه فناوری اشتوتگارت دکترای افتخاری دریافت کرد. آخرین و یکی از مهمترین جوایز، در سال 1922 ، از طرف انجمن مهندسان آلمان (VDI) مدال طلای گراشوف، بالاترین افتخار انجمنی به او اعطا شد. ویلهلم مایباخ در 29 دسامبر 1929 درگذشت. وی در قبرستان Canstatt’s Uff ، جایی که گوتلیب دایملر نیز در آنجا دفن شد ، آرام گرفت.

در آخرین سال زندگی خود، مایباخ شاهد پرواز کشتی هوایی گراف زپلین LZ 127  در سراسر جهان بود. این کشتی هوایی توسط موتورهای دوازده سیلندر مایباخ که کارل مایباخ طراحی کرده بود هدایت می شد. در سال 1996 ، وی به “تالار مشاهیر خودرو” و در سال 2004 به “تالار مشاهیر خودرو” اروپا معرفی شد.

برند مرسدس-مایباخ:

مهندسی خودرو در مایباخ در سال 1941 به پایان رسید. با این حال، در سال 2002 نام افسانه ای یک برند لوکس از آنچه در آن زمان DaimlerChrysler AG نام داشت ، متولد شد. سری مدل 240 اتومبیلهای چهاردر لوکس مایباخ 62 و مایباخ 57 ، در فراز مهندسی خودرو استانداردها را مجددا تعریف کردند.

در نوامبر 2014 ، مرسدس- مایباخ کلاس اس (سری مدل 222) اولین رونمایی جهانی خود را جشن گرفت. از آن زمان ، این نام تجاری مترادف وسایل نقلیه کاملاً منحصر به فردی است که از سطح بی نظیری از راحتی و زیبایی طراحی – بر اساس فناوری پیشرفته – بهره مند هستند.

از جمله موارد برجسته می توان به اولین مرسدس- مایباخ S 600 پولمن (2015) و S 600 پولمن گارد با حفاظت ویژه (2016) اشاره کرد. مرسدس- مایباخ کلاس اس جدید از سری مدل 223 در پایان سال 2020 این سنت برجسته را ادامه داده است.

مرسدس- مایباخ GLS 600 4MATIC نیز عضوی از خودروهای منحصر به فرد این برند است.

مشخصات مرسدس مایباخ GLS 600 4MATIC:

مصرف سوخت ترکیبی در یکصد کیلومتر :  دوازده لیتر

انتشار ترکیبی گازهای دی اکسید کربن : 275 گرم در کیلومتر

منتشر شده از سایت ستاره-ایران تنها نماینده انحصاری مرسدس-بنز در ایران.